Η ιστορία της
Είναι είδος τυριού σε άλμη, τις ρίζες της οποίας τις βρίσκουμε χιλιάδες χρόνια πριν στην Αρχαία Ελλάδα. Τις πρώτες αναφορές έχουμε στην Οδύσσεια του Ομήρου, με τον Κύκλωπα Πολύφημο. Σύμφωνα με το μύθο, ο Πολύφημος ήταν ο πρώτος κατασκευαστής και άλλων τυριών. Κουβαλώντας το γάλα από τα πρόβατα κάθε μέρα σε προβιές ζώων διαπίστωσε προς μεγάλη του έκπληξη ότι μετά από μερικές μέρες το γάλα έπηζε και γινόταν στερεό, φαγώσιμο και εύκολα μπορούσε να αποθηκευτεί.
Χρωστάει το όνομά της στο ότι κόβεται σε μεγάλες τριγωνικές φέτες για να χωρέσει στα βαρέλια όπου ωριμάζει για τουλάχιστον 2 μήνες. Παρασκευάζεται αποκλειστικά από γάλα προβάτου ή αιγοπρόβειο, σε αναλογία 70-30.
Από τη στιγμή που απομακρυνθεί από την άλμη, χάνει όλα τα υγρά της και γίνεται πιο συμπαγής. Έχει άσπρο χρώμα. Η ποικιλία αλλάζει ανάλογα και με την σκληρότητα του τυριού. Έτσι λοιπόν μπορούμε να την βρούμε από σκληρή έως και πολύ μαλακή μορφή. Αναλόγως διαφέρει και η γεύση. Το λίπος που περιέχεται είναι γύρω στο 45%.
Κατοχυρώθηκε οριστικά ως προϊόν ΠΟΠ μόλις το 2002, έπειτα από περιπέτειες και προσφυγές κυρίως από τη Δανία και τη Γαλλία. Για να αποκαλείται ένα τυρί ΠΟΠ, πρέπει να πληρεί κάποιες προϋποθέσεις
Οι περιοχές παραγωγής που μπορούν σύμφωνα με την υπάρχουσα νομοθεσία να να την παράγουν είναι η ηπειρωτική Ελλάδα, Μακεδονία, Θράκη, Ήπειρος, Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησος και από την νησιωτική χώρα μονάχα η Λέσβος.
Πρέπει να παρασκευάζεται μόνο από ελληνικό παστεριωμένο αιγοπρόβειο γάλα, σε αναλογία πρόβειο τουλάχιστον 70% και γίδινο έως 30%. Το δε γάλα που χρησιμοποιείται πρέπει να παράγεται από τον Οκτώβριο ως τον Ιούνιο και να προέρχεται από ελληνικές φυλές προβάτων, που τρέφονται με την τοπική χλωρίδα.
Βέβαια όλοι εδώ στην Ελλάδα ξέρουμε, ότι σε κάθε γωνιά της χώρας μας παράγεται φέτα, όπως και στην περίπτωση του «βαρελίσιου τυριού Κεφαλονιάς»– όπως λέγεται επίσημα- που δεν παύει να είναι μια κορυφαία φέτα, και εξακολουθούμε δικαίως να την αναζητούμε ως «φέτα Κεφαλονιάς».
