Οι επερχόμενες γιορτινές μέρες ήταν ανέκαθεν μια πολύ σημαντική περίοδος για όλους μας, καθώς μας δίνεται η ευκαιρία να ζήσουμε ιδιαίτερες στιγμές ευτυχίας και αγάπης με τους κοντινούς μας ανθρώπους.
Το γιορτινό τραπέζι αποτυπώνει τα ήθη και τα έθιμά μας και τις γαστρονομικές μας παραδόσεις που κάθε οικοδέσποινα ή οικοδεσπότης προσπαθεί με μεράκι να παρουσιάσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όσοι υπήρξαμε παιδιά άλλων εποχών, θυμόμαστε συζητήσεις από μαμάδες και γιαγιάδες για το περιβόητο γιορτινό τραπέζι εβδομάδες πριν έρθουν τα Χριστούγεννα. Θυμάμαι την γιαγιά μου τη Σοφία, να με κοιτάει με περισπούδαστο ύφος λέγοντας ότι “το γιορτινό τραπέζι κρατάει δεμένη την οικογένεια παιδί μου…”, πόσο αναγκαίο στις μέρες μας. Όλες εκείνες οι γεύσεις και οι μυρωδιές, μπερδεμένες στην όσφρησή σου, γλυκά, μαγειρευτά, φουρνιστά, που σου δημιουργούν μία μέθη και εικόνες των γιορτών που μένουν αναλλοίωτες στη μνήμη σου.
Θυμάμαι όμως και την άλλη γιαγιά, την Ουρανία, να κυνηγάει τον κύριο Γιάννη, τον παππού, με τον κουραμπιέ στο χέρι, κουνώντας του επικριτικά το δάχτυλο λέγοντας “έχεις ζάχαρο”. Σε κάθε ελληνική οικογένεια υπάρχει ένας “κύριος Γιάννης” με διατροφικούς περιορισμούς. Σημαντικό για εκείνον, μία τέτοια ημέρα είναι να μην τον αποκλείσουμε από το “πλούσιο” αυτό τραπέζι. Τα συναισθήματα, οι εικόνες και οι ευτυχισμένες στιγμές είναι πολύ σημαντικά για εκείνον, οπότε ας τα μοιραστούμε μαζί του. To μενού λοιπόν του..”κυρίου Γιάννη” θα περιλαμβάνει όλες τις διατροφικές ομάδες που θα υπάρξουν στο γιορτινό τραπέζι, αλλά σε μικρότερη ποσότητα. Αντί για ποσότητα, θα επιλέξουμε ποικιλία και ποιότητα.
Σαν πρώτο, η επιλογή μιας σούπας με λαχανικά και ελάχιστους υδατάνθρακες, είναι μία καλή επιλογή καθώς η γεύση θεωρείται δεδομένη.
Στο κυρίως πιάτο του, θα υπάρχει σίγουρα μία ποσότητα (200 γρ) λευκού ή κόκκινου κρέατος, συνοδεύοντάς με ένα είδος υδατανθράκων (ρύζι, μακαρόνια ή πατάτες) και φυσικά διάφορα είδη σαλάτας στην επιθυμητή ποσότητα.
Ένα ποτήρι κρασί ή μπύρας είναι καλή επιλογή να συνοδεύσει το γιορτινό του πιάτο.
Κλείνοντας, στο γλυκό, ας είναι για ένα βράδυ, η ίδια μερίδα με των υπολοίπων, χωρίς “μη”, δηλώνοντας όμως τη συνειδητή παρασπονδία..
Έτσι κι αλλιώς, μία φορά το χρόνο έχουμε Χριστούγεννα…Από την επόμενη ημέρα όμως, λέμε και του χρόνου..
Και επανέρχεται η καθημερινή διατροφή μας..
Καλά Χριστούγεννα!!!
Ιωάννης Θ. Αρκουμάνης
Παθολόγος με εξειδίκευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη, μέλος της ελληνικής διαβητολογικής εταιρείας και αναπληρωτής Διευθυντής Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, Κλινική Παλαιού Φαλήρου.
