Νωρίς το πρωί ξεκινήσαμε για την μονή του Αγίου Μηνά, ιερό τόπο του ολοκαυτώματος. Η επίσκεψή μας, συνέπεσε με τον εορτασμό της Ημέρας Μνήμης για τα 200 χρόνια της καταστροφής της Χίου, 1822-2022.
Μας καλωσόρισε ο περιφερειάρχης Β. Αιγαίου κ. Κώστας Μουτζούρης, στον περίβολο του μοναστηριού και μας οδήγησε στο εμφανές οστεοφυλάκιο για προσκύνημα. Είναι πραγματικά κάτι που μας συγκλόνισε, όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες.
Μας καθήλωσαν τα λόγια Μητροπολίτη Χίου, Ψαρών και Οινουσσών Μάρκου, με την αναφορά στο ολοκαύτωμα.
Ο Ιστορικός Μιχάλης Βαρλάς, μας διαφώτισε με τον λόγο του σχετικά με την καταστροφή και ο καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης κύριος Μάνος Στεφανίδης ανέλυσε το έργο του διάσημου Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά «Η Σφαγή της Χίου».
Μαστιχοχώρια και μαστίχα Χίου
Ήρθε η ώρα να αναχωρήσουμε με προορισμό τις καστροπολιτείες της Νότιας Χίου. Κομμάτι μυθικό του νησιού με μακραίωνη ιστορία, με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και μοναδικές παραλίες στο νότιο τμήμα.
Τα μαστιχοχώρια, όπως τα ξέρουμε όλοι μας, είναι προορισμός στην Χίο. Αξίζει να τα επισκεφτείς, να τα θαυμάσεις, να τα γνωρίσεις και να τα αφουγκραστείς. Έχουν πολλά να μας πουν για τους κατακτητές που πέρασαν κι άφησαν τα σημάδια τους, αλλά και για τα μοναδικά προϊόντα τους.
Αυτή η περιοχή έχει άρωμα μαστίχας και τριαντάφυλλου. Ατελείωτα μαστιχόδεντρα και ροδώνες με αρωματικά τριαντάφυλλα, που σε ζαλίζει το άρωμα και η θέα τους.
Αυτήν την εποχή που φτάσαμε, γίνονται οι προετοιμασίες για να ξεκινήσει η συγκομιδή της μαστίχας. Ξεκινάει όταν ζεστάνει καλά ο καιρός και διαρκεί μέχρι και τον Σεπτέμβριο.
Ωστόσο μας έδειξαν πως κεντάνε το δέντρο του σχίνου. Χαράζουν μικρές ρωγμές στον σχίνο και στάζει το δάκρυ της μαστίχας. Εντυπωσιακό για εμάς που το είδαμε πρώτη φορά από κοντά.
Μια επίσκεψη στο Μουσείο Μαστίχας επιβάλλεται, μιας και θα βρίσκεστε στην περιοχή.
Πυργί – Μεστά – Μαστιχοχώρια
Τα μεσαιωνικά χωριά που επισκεφτήκαμε, χτίστηκαν στα μέσα του 14ου αιώνα από Γενοβέζους κατακτητές με υποδειγματική αρχιτεκτονική που εξασφάλιζε την προστασία του πληθυσμού και του τόπου από τις επιδρομές πειρατών που λεηλατούσαν αλύπητα το Αιγαίο.
Πυργί Χίου
Πρώτη στάση στο Πυργί με την διάσημη και μοναδική τεχνοτροπία του ξυστού στις προσόψεις των κτηρίων. Η τεχνοτροπία με τα σχέδια στα κτίσματα πηγάζει από την Γένοβα και κάνει αυτό το Χιώτικο χωριό μοναδικό. Εντυπωσιακά δαιδαλώδη δρομάκια, με ιδιαίτερο χαρακτήρα.
Πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε τον βυζαντινό ναό των Αγίων Αποστολών στο κέντρο της πλατείας. Αυτό το μνημείο είναι προορισμός από μόνο του.
Μεστά Χίου
Σειρά είχε το μεσαιωνικό, πετρόχτιστο χωριό των Μεστών. Περνώντας την πύλη του χωριού μπαίνεις σε μια δαιδαλώδη σειρά από πολύ στενά σκεπαστά δρομάκια, τους Θόλους. Ένας λαβύρινθος στον χρόνο με αρχιτεκτονική που σε καθηλώνει.
Όλα αυτά οφείλονται στο ότι υπήρχε εναέριος δρόμος πάνω από τα σοκάκια και τους Θόλους, στα δώματα, ώστε να κινούνται με ασφάλεια οι κάτοικοι αλλά και για αμυντικούς λόγους.
Το χωριό αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες τουρίστες τόσο χάρη στην αρχιτεκτονική του όσο και χάρη στις υπέροχες παραλίες που βρίσκονται κοντά. Άλλωστε τα Μαύρα Βόλια, διάσημη παραλία, θεωρείται μια από τις καλύτερες στην Ελλάδα.
Αξίζει να επισκεφτείτε τους ναούς του Παλαιού Ταξιάρχη και του Νέου Ταξιάρχη, καλά κρυμμένους μέσα στα θολωτά πετρόχτιστα σοκάκια των Μεστών.
Καταλήξαμε στην πλησιέστερη παραλία, στον Σέργη, όπου γευτήκαμε ολόφρεσκα θαλασσινά και παραδοσιακά χιώτικα εδέσματα.
Μυροβόλος Κάμπος Χίου
Το απόγευμα, η βόλτα μας στην Μυροβόλο Χίο θα μου μείνει αξέχαστη. Όχι μόνο σε μένα αλλά σε όλη την ομάδα που επισκεφτήκαμε την Χίο.
Φτάνοντας στον κάμπο της Χίου, όλα ευωδίαζαν ανθό εσπεριδοειδών και τριαντάφυλλα. Τα επιβλητικά αρχοντικά του κάμπου σε καθηλώνουν με την αρχιτεκτονική τους, με τις τεράστιες εισόδους τους και τα μοσχοβολιστά περιβόλια. Εμπειρία που αξίζει να ζήσει κάποιος και ένας λόγος για να επιστρέψεις στο νησί της Χίου.
Επισκεφτήκαμε παραδοσιακό περιβόλι Citrus. Μας φώναζαν οι κάτοικοι του κάμπου να επισκεφτούμε τα περιβόλια τους και μας κερνούσαν γλυκά κουταλιού και μανταρινάδα. Παλιά συνήθεια των γυναικών του κάμπου να φιλεύουν τους περαστικούς χυμό μανταρίνι και γλυκό κουταλιού.
Μας συνεπήρε το βραβευμένο αρχοντικό Αντουάνικο, με την εσωτερική αρχιτεκτονική του αλλά και τους επιβλητικούς κήπους και τις κινηματογραφικές αυλές του.
Καταλήξαμε στο παλιό Καμπούσικο αρχοντικό, το Ρίζικο, όπου απολαύσαμε δημιουργική χιώτικη κουζίνα και άψογη περιποίηση μέσα σε ολάνθιστους κήπους.