Το zero food waste και η μηδενική απώλεια υλικών!
Η σπατάλη φαγητού, η μηδενική απώλεια υλικών στην εστίαση αλλά και στην ζωή μας, δεν είναι απλά τάση της εποχής ή μόδα από το εξωτερικό. Είναι επιτακτική ανάγκη και υποχρέωση όλων μας να σεβαστούμε την τροφή, την επεξεργασία της, την παραγωγή των υλικών.
Η βιωσιμότητα, η μηδενική σπατάλη υλικών, η εποχικότητα, η εντοπιότητα, η βιολογική γεωργία, η αλιεία που σέβεται τον πλανήτη και η κτηνοτροφία που πληροί τους κανόνες, θα μας απασχολήσουν πολύ από εδώ και στο εξής. Άλλωστε αν κανείς γυρίσει λίγο πίσω, θα δει ότι στις μικρές κοινωνίες και στις απομακρυσμένες από τα αστικά κέντρα περιοχές της Ελλάδας, το zero food waste είναι τρόπος ζωής.
Όλες αυτές οι τάσεις που γίνονται γνωστές στο ευρύ κοινό κυρίως σαν μόδα ή τάσεις εποχής, μας είναι γνώριμες. Υπάρχουν εδώ και αιώνες μέσα στην φιλοσοφία της Ελληνικής κουλτούρας και ελληνικής κουζίνας.
Κάθε πράγμα στον καιρό του λοιπόν! Κάθε υλικό του τόπου μας να αξιοποιείται στο μέγιστο μέχρι να αναγκαστούμε αν δεν υπάρχει αυτό που ψάχνουμε στο μέρος που ζούμε, τότε και μόνο τότε, να χρησιμοποιήσουμε κάτι που έρχεται από πολύ μακριά. Γιατί έτσι, ταξιδεύει με διάφορα μέσα, κοστίζει πολύ περισσότερο και μάλλον τελικά δεν μας χρειάζεται.
Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ότι η βιωσιμότητα δεν είναι απλά η μόδα της εποχής.
Είναι επιτακτική ανάγκη να προστατέψουμε με κάθε τρόπο το μεγάλο σπίτι που μας περιβάλει, τον πλανήτη. Όλη αυτή η συμφορά της πανδημίας που έπληξε τον πλανήτη στις αρχές του 2020, βλέπουμε ότι συνεχίζει να ταλανίζει τον πλανήτη και τις ζωές μας. Αν δεν λάβουμε σύντομα μέτρα θα έχουμε τραγικές συνέπειες. Βλέπετε τα αποτελέσματα της ανοχής μας, γύρω μας και σε όλο τον κόσμο.
Η υπερκατανάλωση φυσικών πόρων και η ταχύτητα με την οποία τους σπαταλάμε και τους εξαφανίζουμε στον βωμό του κέρδους, χωρίς να σεβόμαστε και να υπολογίζουμε τα αγαθά του πλανήτη, είναι γεγονός. Θα έπρεπε μετά από όλη αυτή την τρέλα που ζούμε, να έχουμε τουλάχιστον, όλοι μαζί, αρχίσει να αντιδρούμε. Έστω και αργοπορημένα.
Πρέπει ο καθένας μας να αρχίσει μέσα από το ίδιο το σπίτι του και την οικογένεια του να παίρνει τα αναγκαία μέτρα.
Μας αφορά όλους και αν ο καθένας κάνει αυτό που πρέπει τότε ίσως να υπάρχει ελπίδα να διασώσουμε ότι μπορούμε.
Οι μικρές νησιωτικές περιοχές μας όπου διαχειρίζονται το μεγαλύτερο κομμάτι του τουρισμού μπορούν να αναδείξουν όλο τον πλούτο των υλικών που παράγουν. Ταυτόχρονα μπορούν να διαφημίσουν και να τα προβάλουν σε όλο τον κόσμο, με τον καλύτερο τρόπο και για αυτό είναι, ίσως, μοντέλα, αειφόρου ανάπτυξης και πρωτογενούς διαχείρισης, προς μίμηση.
Μεγάλωσα και έζησα το μεγαλύτερο μέρος την ζωής μου στο νησί μου την Πάρο. Στα νησιά οι ντόπιοι ξέρουν να σέβονται την εποχικότητα και να αξιοποιούν το κάθε υλικό όταν είναι άφθονο στην εποχή του. Βρήκαν τρόπους συντήρησης, ώστε να έχουν την γεύση της καλοκαιρινής ντομάτας, για παράδειγμα, μέσα στον χειμώνα. Δεν υπάρχει νησί όπου οι νοικοκυρές να μην συντηρούν με μεθόδους τα υλικά της κάθε εποχής. Εξού και ο πελτές ντομάτας, τα τουρσιά, τα γλυκά κουταλιού, οι μαρμελάδες, τα αποξηραμένα σύκα, (παστελαριές), τα παστά ψάρια(γαύρος). Επίσης, οι συνταγές όπως το Σαβόρο, ώστε να συντηρήσουν τα τηγανισμένα ψάρια, και οι ρεβυθοκεφτέδες, ώστε να αξιοποιήσουν τα ρεβίθια που περίσσεψαν από το χθεσινό τραπέζι. Πίτες σε όλη την Ελλάδα ώστε να αξιοποιήσουν τα υλικά που περίσσεψαν. Με ό,τι μας περίσσεψε λοιπόν, δημιουργούμε νέες συνταγές, αξιοποιώντας όλα τα περισσεύματα υλικών. Έτσι έχουμε μηδενική σπατάλη φαγητού και μηδενικό food waste.
Ψωνίζουμε πάντα υλικά της κάθε εποχής! Όχι ντομάτες και μελιτζάνες τον χειμώνα που χρειάζονται ενέργεια για να μεγαλώσουν αυτά τα υλικά στο καταχείμωνο με συνθήκες περιβάλλοντος καλοκαιριού.
Χαρείτε τα υλικά της κάθε εποχής και γευτείτε τα δώρα της γης και της θάλασσας την κατάλληλη εποχή.
Η εποχικότητα των υλικών και ο σεβασμός των καταναλωτών προς αυτά είναι πολύ σημαντικά και ξεκινούν μέσα από τα σπίτια μας και τις οικογένειες μας. Μέσα από την εστίαση σε όλο το εύρος. Εποχικότητα και εντοπιότητα όπως παλιά λοιπόν! Μήπως πρέπει να ρίξουμε όλοι μας μια μάτια στις κλασικές ελληνικές συνήθειες; Πως ακριβώς σεβόντουσαν και αξιοποιούσαν μέσα στον κύκλο του χρόνου τα προϊόντα οι άνθρωποι πριν από αρκετές δεκαετίες;
Στηρίξτε οι επαγγελματίες του κλάδου της εστίασης και του τουρισμού, την τοπική παραγωγή της κάθε περιοχής. Αναδείξτε τα μοναδικά προϊόντα του τόπου, όπου επιχειρείτε. Με τον τρόπο αυτό στηρίζετε τους μικρούς παραγωγούς και αναδεικνύετε την μοναδικότητα του τόπου. Στηρίζετε ολόκληρη την οικονομία του τόπου όπου επιχειρείτε.
Ταυτότητα και ονοματεπώνυμο έχουν τα ελληνικά προϊόντα. Χαρακτήρα, αγώνα, κόπο και μεράκι έχουν τα προϊόντα των μικρών παραγωγών της επαρχίας. Όλοι μας πρέπει να τους στηρίζουμε για να τρεφόμαστε σωστά και αγνά όπως οι άνθρωποι πριν από αρκετά χρόνια, χωρίς να ξοδεύουμε άσκοπη ενέργεια στις μεταφορές και στην καλλιέργεια τους. Χωρίς να σπαταλάμε πλαστικές συσκευασίες που δεν βιοδιασπώνται, χωρίς να ξοδεύεται περιττή μεταφορά με διάφορα μέσα από μια χώρα σε άλλη. Δίχως να αλλοιώνεται η διατροφική τους αξία όταν μένουν μεγάλο διάστημα σε ψυγεία και χάνουν γεύση, χρώμα και αρώματα και δημιουργώντας περιττά απόβλητα συσκευασιών που καταλήγουν στα απορρίμματα.
Όλα ξεκινούν μέσα από το δικό μας σπίτι, από τις δικές μας κακές συνήθειες. Ξεκινώντας ο καθένας μόνος του προστατεύουμε ένας ένας ξεχωριστά και στο τέλος όλοι μαζί το μεγάλο σπίτι που μας περιβάλει τον πλανήτη μας.
Καλά μαγειρέματα
Αργυρώ Μπαρμπαρίγου
