Ο πλάστης είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για την κουζίνα.
Είναι ένας κύλινδρος, ο οποίος μας βοηθάει να ανοίξουμε τις ζύμες μας. Η χρήση του είναι σχετικά απλή και η βασική οδηγία είναι η πίεση της ζύμης με ταυτόχρονο ρολάρισμα του πλάστη, έτσι ώστε το ζυμάρι να ανοίξει. Πρόκειται για ένα πανάρχαιο εργαλείο που παρά την πρόοδο της τεχνολογίας χρησιμοποιούμε μέχρι και σήμερα.
Ο πλάστης σήμερα έρχεται σε διάφορα πάχη και μεγέθη, καθένα από τα οποία προορίζεται για διαφορετική χρήση. Έρχεται επίσης και σε διάφορα υλικά κατασκευής. Οι πιο χοντροί είναι ιδανικοί για ζύμες ζαχαροπλαστικής. Όταν δηλαδή θέλουμε να ανοίξουμε σε χοντρό μεγέθους φύλλου ένα ζυμάρι για να κόψουμε με κουπ πατ χρησιμοποιούμε τον χοντρό. Πολλές φορές αυτοί είναι περιστρεφόμενοι, δηλαδή έχουν έναν άξονα που περνάει κατά μήκος τους και καταλήγει σε δύο λαβές, για να είναι πιο εύχρηστοι.
Αυτοί, πολλές φορές έρχονται και με ανάγλυφα σχέδια στην επιφάνειά τους για πιο εξειδικευμένες χρήσεις. Έτσι δημιουργείται ένα κομμάτι ζύμης κεντητό, μοιάζει δηλαδή ανάγλυφο, κατάλληλο για διακοσμήσεις.
Ο παραδοσιακός ελληνικός πλάστης δε μοιάζει καθόλου με τον ξενόφερτο χοντρό. Είναι πολύ λεπτός, αποκαλείται βέργα ή χλαού και είναι κατάλληλος για άνοιγμα λεπτού χωριάτικου φύλλου. Για να γίνει λεπτό, αυτό τυλίγεται γύρω του πολλές φορές και ρολάρεται μέχρι το φύλλο να λεπτύνει. Είναι πάντα ξύλινος και αρκετά μακρύς έτσι ώστε να βγάζει μεγάλα σε μέγεθος φύλλα.
Το πιο συνηθισμένο υλικό από το οποίο φτιάχνεται είναι το ξύλο, αλλά υπάρχουν και πλάστες από σιλικόνη ή ακόμα και ανοξείδωτοι.
